16 Ağustos 2009 Pazar

Kemal Doğan / F Tipi Mektupları (1)



BANA NE DEME

“Bana ne “ diyemezsin
Savaşlarda ölen insanlara
Bil ki ;
Katledilen her insanla birlikte
Sende öleceksin
Belki hayatta kalacaksın
Yaşıyorum sanacaksın
Ama inan sevdiğim
Yalanlara inanacaksın
“Bana ne” dedikçe
Kendi yalanına kanacaksın
Sen seyirci kaldıkça haksızlıklara
Parçalanacak yüreğin
Tank paletlerinde ezilecek onurun
Süngü uçlarında dalgalanacak saçların
Şantajlarda titreyen sesin
Ne olur
“Hayır “ de
Titrekte olsa sesin
“ Bana ne “ deme!..

Ümit Günger

23.06.2003


F Tipi hapishanelerine , tecrit koşullarında tutulan Bayram arkadaştan 03.04.2006 ‘da aldığım mektubu siz okurlarla paylaşacağım. Bayram arkadaşa yazmış olduğum mektuba cevaben bir çok devrimci dost, dört duvar arasından selamlarını ve kartlarını bizlere ulaştırdı, zamanla bunları da sizlerle paylaşacağım. Tecrit koşulların da ve bir çok yasağa karşın dışarı da bir çok insana mektup ve kart attığını söyleyen dost , bunların bir çoğundan cevap gelmemsin den dolayı üzüntüsünü ifade ediyor. Mücadele içinde , devrim ve sosyalizm için mücadele ederken tutsak düşen bu vb arkadaşların orada her şeyden çok bir selam bir morale ihtiyacı olduğu kesin. Bizlerin dışarıda daha çok zamanı olmasına karşın bu duyarlılığı göstermede sorun yaşıyoruz. Buradan tüm dostlara sesleniyorum, az bir zamanınızı alacak küçük bir mektubunuz selamınızla oradaki dostlarımıza bir merhaba diyin..

Merhaba

Sevgili Kemal

Nasılsın umuyoruz ki çok iyisindir. Bizler de mektubun la mutlu olduk sevindik. Bir çok yere yüzlerce kart, mektup yazıp yolluyoruz insanlara Tecrit’i anlatmaya çalışıyoruz ancak bir çoğunda cevap alamıyoruz.
Senin gibi duyarlı arkadaşımız yazınca mutlu oluyoruz bu da bizi bir daha ki yazacağımız mektup ve kartlarımızı daha umutlu ve daha coşkulu hazırlanmamız konusunda motive ediyor morallendiriyor.


Ne iyi ettinde geldin beton yığını ve demirlerden oluşan bu soğuk hücremizi çoşkunla ne de güzel ısıttın.
Sağ ol var ol….

Kemal sana merhabamı ÖLÜM ORUCUNDA yaşamını feda eylemi yaparak yitiren bir yoldaşımın şiiri ile yapmak istedim umarım beğenirsiniz.
… bakın bizler masrafsız misafirleriz birer dal sigara birer bardak çay yeterde artar bizlere.

Sevgili Kemal ne güzel demişin “ sadece bedenleri tutsak edilmiş” diye. Zaten bedenlerimizden başka tutsak edecek neleri varki mümkünmüdür ki düşüncelerimizi tutsak edebilsinler asla.



6 yıla yakın süredir 121 insan hayatını bu uğurda yitirdi tam 12 ekip çıktı yola 12. ekipten FATMA KOYUPINAR açlığının 350. günlerini geride bıraktı ve hala da yürüyüşünü sürdürüyor.



Bizlerde yola çıkanlarımız da sen ve senin gibi elimize el verecek insanlar olduğunu biliyoruz , bundan ala tokluk mu olur. Hem dışarısı hem içerisi böyle kenetlenmiş olursa dört yanımız beton duvar , demir yığını kaplı olsa ne yazar.
Ne demiş usta “ yatılır yatmasına 10 yıl, 15 yıl of demeden yeter ki karamasın sol memenin altındaki cevahir.” Zaten karartmamak içim cevahirleri çıkmadık mı yola.

Kısaca kendimden bahsedeyim ben 1969 Kayseri doğumluyum, İstanbul’da Yedikule de oturuyorum 5 yıla yakın zamandır buradayım, 96 yılından bu güne devam eden bir davam var ceza aldım. 14 yıl eğer yanlış hesap yapmıyorsam , 2 yıla yakın bir zaman daha buradayım. Şuan dosyam Yargıtay aşamasın da birkaç ay sonra tam netleşir daha sonraki mektuplarımda durumu net olarak anlatırım.


Sevgili Kemal

Benim sayfamın sonu yaklaştı , tam olarak ne zaman olur bilmiyorum ama yakında bir çok arkadaşımıza mektup cezası gelebilir. Newroz kutlaması yapmamızdan kaynaklı olurda mektubun o döneme rastlarsa biraz geçikmeli olarak misafirin olabiliriz ama geçte olsa mutlaka cevap yazar misafirin oluruz.
Bunu da hallettik artık yavaş , yavaş müsadeni isteyeceğim çayımı , sigaramı bolca içtim . Yüreğine sağlık kendine çok çok iyi bak çevrendeki arkadaşlara selamlar, tüm arkadaşlarında çokça selamları var .
Sevgi saygıyla kucaklıyorum . Bayram

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder